 |
| Fot. B.C. |
Hmmm...czyżbym wchodziła w ten etap życia, w którym człowiek robi się nie dość, że sentymentalny, to jeszcze z uporem wraca do przeszłości? Szuka smaków, wrażeń, przeżyć, dawno już przebrzmiałych ale zapamiętanych jako przyjemne? Jest to wielce prawdopodobne, twierdzi moja przyjaciółka. Póki nikomu to nie szkodzi to szukam. Nie wiem dlaczego akurat teraz właśnie to danie mi się przypomniało. Może to efekt rozmów i wspomnień prowadzonych wokół świątecznego stołu. Dość, że smak kapusty z grochem, zaprawianej śmietaną objawił się niespodziewanie, wdarł do moich myśli na tyle skutecznie, że...z pomocą Mamy i według wskazówek Cioci taką kapuchę ugotowałam. Mogę podzielić się przepisem, jaki otrzymałam od cioci. Proporcje składników określa się "na oko" i dostosowuje do liczby chętnych do degustacji.
To tak:
- kapustę poszatkować i ugotować do miękkości; odcedzić, nie wyciskać
- groch, wcześniej namoczony w zimnej wodzie, ugotować, zblendować lub rozgnieść widelcem
- machewkę, również ugotować, pokroić w kostkę lub zblendować razem z grochem
- ziemniaki, ze 2-3, ugotować, rozdrobnić. Ja o ziemniakach zapomniałam:) Wydaje mi się, ze nie są one niezbędne.
- cebulę pokroić w kostkę i podsmażyć na maśle
- śmietanę, u mnie 18%, dobrze wymieszać
- przyprawy: sól, pieprz, u mnie jeszcze kminek
